Από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε το καινούργιο(;) άλμπουμ και οι πρώτες πληροφορίες για τα κομμάτια του, ότι δηλαδή είναι ηχογραφήσεις που είχαν γίνει επί εποχής Division Bell (δηλ πριν 20 χρόνια), το καλάθι των προσδοκιών μίκρυνε πολύ. Η αλήθεια είναι ότι ο David Gilmour είχε επαναλάβει ότι δεν ενδιαφερόταν για περιοδεία και φυσικά για την κυκλοφορία καινούργιου υλικού του συγκροτήματος, που εξ’ άλλου δεν υπήρχε. Τα συνολικής διάρκειας 53 λεπτών αδιάφορων ηχογραφήσεων του Endless River δεν αλλάζει καθόλου τη συνολική εικόνα που έχουμε όλοι μας για τους Pink Floyd. Κι αν κολλάτε στη λέξη αδιάφορα, τα 53 αυτά λεπτά γι αυτό έμειναν έξω από το Division Bell και δεν συμπεριελήφθησαν σε ένα bonus cd. Αν ακούσετε τα κομμάτια το ένα μετά το άλλο θα τα βρείτε δεμένα μεταξύ τους, αν τα ακούσετε τραγούδι με τραγούδι ακούγονται σαν τσόντα! Μεμονωμένες ηχογραφήσεις, όπου παντού κυριαρχεί η κιθάρα του Gilmour (καθ’ ότι instrumental) και μόνο το Louder Than Words περιέχει στίχους γραμμένους από τη γυναίκα του Polly Samson. Δεν μπορώ να γράψω κριτική για sessions ούτε θα ήθελα να μπω στο δύσβατο δρόμο να γράψω “κακά πράγματα” για τους Pink Floyd που με συντροφεύουν από τα εφηβικά μου χρόνια. Το Endless River δεν επιδέχεται κριτικής με το μόνο σχόλιο που μπορώ να γράψω είναι το πολύ όμορφο εξώφυλλο που γεννά πλούσια συναισθήματα. Υ.Γ. Με ρωτάτε αν το αγόρασα; Μα τώρα είναι ερώτηση αυτή; Φυσικά και το αγόρασα!!!
Δημοσίευση σχολίου